Mimo ferii a może właśnie dlatego ,że mamy więcej wolnego czasu postanowiliśmy odwiedzić mieszkającą w Trzebnicy Justynę.Dużo wcześniej otrzymaliśmy zaproszenie,więc byliśmy pewni,że na nas czeka.
Justyna zamieszkała na Parkowej będąc małą dziewczynką,miała 6 lat.Była z nami przez 12 lat-to szmat czasu,wiele razem przeżyliśmy.
Zapytana została co było dla niej najtrudniejsze-powiedziała,że w czasie kiedy stawała się nastolatką kłopot sprawiało jej to,że musiała podporządkować się rytmowi życia w grupie,godzinom posiłków,nauki,ciszy nocnej itp no i czasem chciała pobyć po prostu sama !
Z perspektywy czasu stwierdziła jednak,że wspólne zajęcia,próby tańców i nieustanne przygotowania do różnych konkursów uczyły ważnych umiejętności-współpracy i życia z innymi ludźmi.
Z przyjemnością i pewnym wzruszeniem teraz Pani Justyna oglądała przywiezione dla niej zdjęcia,powiedziała nam również,że utrzymuje stałe kontakty z byłymi mieszkańcami z Parkowej i często wspominają wspólnie spędzone lata/czyli nie było tak źle !/
Pytaliśmy Justynę o to co czuła po opuszczeniu domu na Parkowej-cieszyłam się wolnością ale szybko pojawiła się myśl-z czego utrzymam mieszkanie,co będę jadła na obiad/choć uczyłam się gotować to niewiele umiałam/ i do lodówki też trzeba było coś włożyć !!!!
Duże wsparcie miałam w mieszkającej w Trzebnicy Cioci,podjęłam pierwszą pracę-szef mnie oszukał,potem opiekowałam się dzieckiem,ale urosło i poszło do przedszkola,w obecnym miejscu pracuję już 4 lata.Ciągle się uczę bo dzięki temu będę miała lepszą pracę!
Na koniec dała nam radę,że warto słuchać wychowawców bo dobrze radzą,w przyszłej pracy trzeba się podporządkować ale oczywiście nie dawać się wykorzystywać.
Zapytana czy planuje posiadanie dziecka-odpowiedziała,że tak,ale chce,żeby było mu dobrze i najpierw stworzy mu dobre warunki do życia i rozwoju bo to nie sztuka "zrobić sobie dziecko".
Na koniec z ciekawością pytaliśmy jak spędza wolny czas-Justyna odpowiedziała,że po pracy zajmuje się domem rzadko spotyka się ze znajomymi bo ma wiele innych obowiązków czyli proza życia !!!!
Dziękujemy za zaproszenie i wspólnie spędzony czas.
Ola Sapkowska,Martyna,Kaśka,Angelika,Paweł i Piotr.
.gif)
Ferie feriami ale jeść przecież trzeba, no i właśnie na dzisiejszy sobotni obiad postanowiliśmy, a właściwie postanowiłyśmy / bo gotowały dzisiaj same kobietki /zrobić łazanki i zupę ziemniaczaną. Łazanki, jakby ktoś nie wiedział, to specjalnie ugotowany kwadratowy makaron, połączony z ugotowaną kiszoną kapustą, ze smażoną cebulką, kiełbaską i w dzisiejszej odmianie - pieczarkami. Aby wszystko smakowało zabraknąć nie mogło odpowiednich przypraw - soli, pieprzu i oczywiście dobrego humoru. Aby stwierdzić, że danie nadaje się do podania na stół, należało też go popróbować - no i tu chętnych było sporo.
.gif){kind=small}
.gif)
.gif)
.gif)
